Sound Quality: Lossless
Format: mp3@320 Kbps
Record Label: Prestige Records
Year Released: 1969
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 60, ο Dexter Gordon (1923-1990) ζούσε στην Κοπεγχάγη και κατά διαστήματα επισκεπτόταν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκείνη την εποχή, στην Ευρώπη, οι μουσικοί της Τζαζ αντιμετωπίζονταν σαν καλλιτέχνες και όχι σαν «διασκεδαστές». Ο ρατσισμός επίσης ήταν σε πολύ μικρότερη κλίμακα.
Format: mp3@320 Kbps
Record Label: Prestige Records
Year Released: 1969
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 60, ο Dexter Gordon (1923-1990) ζούσε στην Κοπεγχάγη και κατά διαστήματα επισκεπτόταν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκείνη την εποχή, στην Ευρώπη, οι μουσικοί της Τζαζ αντιμετωπίζονταν σαν καλλιτέχνες και όχι σαν «διασκεδαστές». Ο ρατσισμός επίσης ήταν σε πολύ μικρότερη κλίμακα.
Για αρκετά χρόνια δεν είχε επιστρέψει, όταν το 1969 επισκέφθηκε τη Νέα Υόρκη για να πραγματοποιήσει δύο ηχογραφήσεις δίσκων.
Ένας παραγωγός με όραμα συνέλαβε τότε την ιδέα να τον φέρει σε επαφή και να συνεργαστεί με τον εξίσου θρυλικό τενόρο σαξοφωνίστα James Moody.
Μαζί τους έπαιξαν ακόμη, κορυφαίοι μουσικοί όπως ο θρύλος Barry Harris πιάνο, ο μπασίστας Buster Williams και ο ντράμερ Al 'Tootie' Heath.
Από τη φοβερή αυτή συνεύρεση βγήκε το 'Montmartre' που κάνει το άνοιγμα στο δίσκο. Το όνομα προήλθε από το ομώνυμο club της Κοπεγχάγης, που φιλοξενούσε τον Gordon.
Ο Gordon και ο Moody παίζουν swing και αναπηδούν από την μια ιδέα στην άλλη. Στη μάχη των 2 tenor sax, βρίσκει κενά και παρεμβαίνει διατηρώντας τις ισορροπίες ο Harris.
To υπέροχο "Rainbow People" είναι γεμάτo από ζεστές πτυχές, που αποκαλύπτουν μια εντυπωσιακή οικειότητα μεταξύ του Dex και του Harris. Το κομμάτι το εμπνεύστηκε ο Gordon στη διάρκεια ενός αεροπορικού ταξιδιού με μια φίλη του, όταν από το παράθυρο του αεροπλάνου αντίκρισαν ένα ουράνιο τόξο. Έτσι μοιάζει να είναι κι αυτό. Ένα πολύχρωμο γυαλί.
Η δεύτερη πλευρά του αρχικού LP, άνοιγε με το “Stanley the Steamer”, ένα κομμάτι που ο Dex είχε ηχογραφήσει το 1955 με τον ντράμερ Stan Levey. Εδώ ο ρυθμός είναι πιο γρήγορος από την αρχική έκδοση και ο «Tootie» προσθέτει στο θέμα κάποια Latin στοιχεία.
Στο δραματικό "Those were the days", ο Dex κεντάει κάθε νότα και φράση πάνω στους νοσταλγικούς ήχους του παρελθόντος και στη συνέχεια παίζει σύγχρονο (για την εποχή) swing!
Πρόκειται συνολικά για ένα δίσκο που ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος. Η ηχογράφηση του έγινε στη Νέα Υόρκη στις 2 & 4 Απριλίου του ’69 και η μεταφορά του σε ψηφιακή έκδοση το 1993.
Κατά τη δεκαετία του 70' ο Gordon επέστρεψε για να ζήσει στη Νέα Υόρκη για μια ακόμη φορά. Ασχολήθηκε πολύ με ηχογραφήσεις και περιοδείες , και κέρδισε μία υποψηφιότητα για το Βραβείο της Ακαδημίας από την συμμετοχή του στην ταινία "Round Midnight".
Ακούγοντας τις προάλλες σε κάποιο νεανικό ραδιοφωνικό σταθμό (αυτόν που άκουγε ο γιος μου) μια σύγχρονη εκτέλεση του «Those were the days» του pop hit της Mary Hopkin's των 60s, απ αυτές που κάποιος σύγχρονος τραγουδιστής «ραπάρει» πάνω σε παλιές μελωδίες, σκέφτηκα ότι ο διασκευαστής, αποκλείεται να έχει ακούσει αυτήν εδώ την εκτέλεση!!
Tracklist
1. MONMARTE 10:54
2. THE RAINBOW PEOPLE 8:49
3. STANLEY THE STEAMER 8:02
4. THOSE WERE THE DAYS 8:02
Digitally remastered by Phil De Lancie (1993, Fantasy Studios, Berkeley, California).
Though tenor sax legend Gordon was living in Europe in the '60s (where jazz players were treated as artists rather than "entertainers," and where racism was less an issue), he would come back home to the USA to play and record. That's where TOWER comes in, where a producer with brains paired Gordon with the equally legendary tenor saxophonist James Moody on the album's easy-going yet spirited opener "Montmartre." No dueling saxes--just a sheer, for-the-fun-of-it blowing session on a Gordon original.
As a matter of fact, almost all of TOWER's tunes are Gordon originals--none of the usual standards. The exception is Mary Hopkin's '60s pop hit "Those Were the Days," to which Gordon gives a regal treatment, adding to the song's melancholy tone a thoughtful, pensive groove. The band are all masters of their instruments: piano legend Barry Harris, bassist Buster Williams (not well known when this album was originally released) and drummer Al "Tootie" Heath (brother of Percy and Jimmy). Down to earth, solid and swinging.
Recorded in New York, New York from April 2-4, 1969. Originally released on Prestige (7623). Includes liner notes by Ira Gitler.
Personnel: Dexter Gordon (tenor saxophone); James Moody (saxophone, tenor saxophone); Barry Harris (piano); Albert "Tootie" Heath (drums).
Recording information: New York, NY (04/02/1969/04/04/1969).
Photographer: Morty Yoss.
Unknown Contributor Roles: Albert "Tootie" Heath; Barry Harris ; Buster Williams.
Personnel: Dexter Gordon, James Moody (tenor saxophone); Barry Harris (piano); Buster Williams (bass); Al "Tootie" Heath (drums).
cd Universe
To κατέβασα και το απόλαυσα όλο το cd,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά αυτή η εκτέλεση του "Those were the days" είναι το κάτι άλλο ,
από προχθές το ακούω συνέχεια, αριστούργημα , σ ευχαριστώ !!
DG@320
ΑπάντησηΔιαγραφήflac
ΑπάντησηΔιαγραφή